X
GO

Ontijzering


Foto: ontijzeringsinstallatie - ontijzering met harsen

 

IJzer is vaak een probleem bij ondiep grondwater. IJzer is op zich weinig toxisch voor gewassen en dieren, doch het kan zorgen voor een roestneerslag op gewassen of een onaangename geur en smaak geven aan het water.

Daarnaast kan ijzerhoudend waterverschillende technische problemen met zich mee brengen zoals verstopping van sproeidoppen, druppelaars, drinknippels en leidingen. Voorts kan een te hoog ijzergehalte zorgen voor een Welke zijn de normen?

De normen voor ijzer in irrigatiewater verschillen naargelang het irrigatiesysteem en het gewas. Als drinkwater voor dieren ligt de grens lager bij varkens dan bij runderen. Tevens hangt het af van het gehalte aan bicarbonaat in het water, omdat dit het gedrag van ijzer beïnvloedt.
 

Algemeen gezien worden volgende normen gehanteerd:

  • Reinigen van melkmachines en melktank: Fe < 0,2 mg/l
  • Drinkwater voor dieren: Fe tussen 0,2- 5 mg/l
  • Beregeningswater: beregeningssproeiers verstoppen vanaf Fe >1 mg/l

 

Hoe beginnen met ontijzering?

Ontijzering is gebaseerd op een eenvoudige behandeling: ijzerhoudend grondwater wordt belucht en het ijzer slaat daardoor neer als ijzervlokken. Deze methode bestaat uit oxidatie en precipitatie. Het ijzer zowel als het mangaan komen onder tweewaardige vorm voor in opgeloste toestand, in afwezigheid van zuurstof. Onder deze vorm komen zij als kleurloze en goed oplosbare verbindingen voor. Door de reactie met zuurstof worden ze echter geoxideerd tot Fe3+ en Mn3+ en vormen slecht oplosbare verbindingen.

De snelheid van deze methode hangt af van de ijzerconcentratie en de hoeveelheid zuurstof. Buiten deze twee factoren speelt de factor pH ook een belangrijke rol. Bij een pH van 7 verloopt de oxidatie in 15 minuten. Bij een pH van 6,5 duurt dit al 30 minuten en bij een pH lager dan 5,5 verloopt de reactie vrijwel niet. Daar het meeste grondwater niet in het gewenste pH-gebied voorkomt, moet men de pH laten toenemen door ofwel het gevormde CO2 af te blazen ofwel door kalk aan het water toe te voegen.
 

IJzer kan op verschillende manieren geoxideerd en daarna verwijderd worden:

  • Door middel van beluchting. Het beluchten van water kan op verschillende manieren gebeuren:
    • Gebruik maken van een groot bassin waarin het water verneveld wordt. Door deze verneveling komt het water met veel zuurstof in contact en kan het ijzer omgezet worden naar de bezinkbare vorm.
    • Aanbrengen van luchtcompressor op een tank of een vat waarin het ijzerhoudend water zit.
       
  • Bij een chemisch systeem gebeurt de oxidatie door middel van chemicaliën kaliumpermanganaat, ozon of chloor in plaats van zuurstof afkomstig van de beluchting.
     
  • Adsorptie-oxidatie. Hier wordt het ijzer (II) geadsorbeerd aan een vast ijzeroxide-oppervlak, dit gebeurt onder zuurstofloze condities. Wanneer dit oppervlak volledig bezet is, wordt er zuurstofhoudend water langs geleid, hierdoor vindt er oxidatie van het ijzer plaats. Door de oxidatie is er aangroei van het filtermateriaal (rond de zandkorrels of ander filtermateriaal vormt het ijzer een laagje).
     

Na de vorming van vlokken dienen deze nog verwijderd te worden, dit kan via filtratie of via bezinking. Als eerste kan er gebruik gemaakt worden van zandfiltratie. Bij de dimensionering van de zandfilter zijn het type, de bedhoogte, de oppervlaktebelasting en de fractieverdeling van het filterzand van belang, zeker om een goede werking te verkrijgen.

De methode en dimensionering van dergelijke systemen hangen volledig af van het waterverbruik, de hoeveelheid te verwijderen ijzer en de pH. Plaats nooit een ontijzeringsinstallatie zonder dat er een grondige analyse van uw water werd uitgevoerd en de noodzakelijke testen werden gedaan. Pas dan heb je de zekerheid dat een bepaalde installatie zal werken.

 

Figuur: ontijzering met harsen (bron: Golantec)

 

Contact

Karreweg 6

9770 Kruishoutem

 

 0032 (0)9 331 60 84

   info@waterportaal.be

Met steun van